به گزارش پایگاه خبری تحلیلی رادار اقتصاد، وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی، آماری را در مورد خط فقر مسکن در مناطق شهری و روستایی منتشر کرد. این آمار در نشستی با عنوان «فقر مسکن در ایران» اعلام شده و برگرفته از پژهشی در همین زمینه است.
آنگونه که ایسنا گزارش داده، در این نشست، به دو اصطلاح اشاره شد:
این اصطلاح به معنای درصد افرادی است که حداقل در یکی از ابعاد مسکن (دسترسی به آب، دسترسی به سرویس بهداشتی، مکان زندگی کافی، مسکن بادوام و امنیت تصدی) دچار محرومیت هستند.
عدم دسترسی به مسکن مقرون به صرفه
این اصطلاح به درصد افرادی اشاره دارد که سهم مسکن، بیش از ۳۰ درصد هزینه‌های آنهاست. این اشخاص، به طور خاص جمعیت مورد نظر برنامه‌های حمایتی مسکن را شامل می‌شوند.
مهم‌ترین چالش فقر مسکن در مناطق شهری، عدم دسترسی به مسکن مقرون به صرفه و مهم‌ترین چالش فقر مسکن در مناطق روستایی، بدمسکنی است. علت اصلی معضل دوم، نوع «مصالح» به کار رفته است. بر این اساس، نرخ عدم دسترسی به مسکن مقرون به صرفه در مناطق شهری ۴۹ درصد (۹.۵ میلیون خانوار) و نرخ بدمسکنی در مناطق روستایی ۴۰ درصد ( ۲.۴ میلیون خانوار) است.
نظر شما